ಥೀಸಿಯಸ್ಸನ ದೋಣಿ ಮತ್ತು ಮಧ್ಯವಯಸ್ಸು

‘ದೋಣಿ’ ನನ್ನ ದೇಹ.
ಪ್ರಜ್ಞೆ, ಅದ ಹತ್ತಿ ಕುಳಿತ ‘ಪ್ರಯಾಣಿಕ’.
ಆ ತುದಿಯಲ್ಲಿ, ಅಂಬಿಗನಂತೆ ಕುಳಿತಿರುವ, ಅಸ್ಪಷ್ಟವಾದ ಆಕೃತಿಯನ್ನೇ ದೇವರೆಂದು ನಂಬಿ ಈ ಪ್ರಯಾಣ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗಿತ್ತು..

ಅಂಬಿಗನ ಮೇಲೆ ಅಚಲವಾದ ನಂಬಿಕೆಯೇನೋ ಇತ್ತು.
ಅಲೆಗಳು ಸಣ್ಣಗಿದ್ದವೋ? ಅಂಬಿಗನು ಸಮರ್ಥನಿದ್ದನೋ? ಪ್ರಯಾಣವೂ ಸುಖಕರವಾಗಿಯೇ ಇತ್ತು.
ತೀರದಲ್ಲಿ ಸುಂದರ ಪರ್ವತಗಳು ಎತ್ತರಕ್ಕೆ ಬೆಳೆದು ನಿಂತಿದ್ದವು, ಹಸಿರಿನ ಗಿಡಮರಗಳು ಕಂಗೊಳಿಸುತ್ತಿದ್ದವು. ಪ್ರಕೃತಿ ಜೀವಂತವಾಗಿತ್ತು, ಪ್ರಯಾಣಿಕನ ಮನ ಉಲ್ಲಾಸಗೊಂಡಿತ್ತು.

ತೇಲುತ್ತ ಮುಂದೆ ಹೋದಂತೆ ಅಲೆಗಳು ಆರ್ಭಟಿಸತೊಡಗಿದವು.
ಸಮುದ್ರವು ರೌದ್ರರೂಪ ತಾಳತೊಡಗಿತು. ದಡ ಕಣ್ಮರೆಯಾಯಿತು.
ಪ್ರಯಾಣದಲ್ಲಿ ರೋಮಾಂಚನ, ಉದ್ರೇಕತೆ.
ಒಂದೆರಡು ದೊಡ್ಡ ಅಲೆಗಳನ್ನು ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿ ಎದುರಿಸಿದ ನಂತರ, ಸ್ವಲ್ಪ ಗರ್ವದ ಅನುಭವ. ಪ್ರಯಾಣಿಕನಿಗೆ ಚಿಕ್ಕದೊಂದು ಅನುಮಾನ: ದೋಣಿ ನಿರಾತಂಕವಾಗಿ ಸಾಗುತ್ತಿರುವುದು ತನ್ನಿಂದವೇ ಇರಬಹುದೇ?
ಅಂಬಿಗನು ಅಲ್ಲಿ ನೆಪಮಾತ್ರಕ್ಕೆ ಕುಳಿತಿರಬಹುದೇ?

ದೂರದ ಪ್ರಯಾಣದಲ್ಲಿ, ಆಳವಾದ ಅಲೆಗಳ ಹೊಡೆತಕ್ಕೆ ದೋಣಿ ನಲುಗಿತು.
ಎಲ್ಲೆಡೆ ಪಾಚಿ, ಕೆಲವೆಡೆ ಬಿರುಕು.
ಅಲೆಗಳು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಪ್ರಯಾಣಿಕನನ್ನು ಸಮುದ್ರಕ್ಕೆ ಎಸೆದವು, ದೋಣಿಯೇ ಮಗುಚಿತು.
ಆದರೂ ಪ್ರಯಾಣ ಮುಂದುವರಿಯಿತು…ಅಂಬಿಗನ ಮೇಲೆ ನಂಬಿಕೆಯಿಂದ.
ಆತ ತನ್ನನ್ನೇನು ಸಮುದ್ರದಿಂದ ಎತ್ತಿ ಮರುಕೂರಿಸಿದ ನೆನಪಿಲ್ಲ. ಸಾಂತ್ವನದ ಎರಡು ಮಾತನಾಡಿಲ್ಲ.
ಅಥವಾ ತನಗೇ ಮಂಕು ಬಡಿದಿತ್ತೋ?
ಪ್ರಯಾಣಿಕನಿಗೆ ಗೊಂದಲ.

ಸಮುದ್ರದಲ್ಲಿ ತೇಲಿ ಬಂದ ಸರಕು ಸರಂಜಾಮುಗಳನ್ನೇ ಉಪಯೋಗಿಸಿ, ತನ್ನನ್ನೂ ತಿದ್ದುತ್ತಾ, ದೋಣಿಯನ್ನೂ ದುರಸ್ತಿಗೊಳಿಸುತ್ತಾ ಸಾಗಿತ್ತು ಪ್ರಯಾಣ.
ತೇಲಿ ಬಂದದ್ದು ಅರ್ಧ ಪ್ರಯಾಣ ಮುಗಿಸಿ ಸಾಕೆನಿಸಿದ ಹಡಗುಗಳ ತುಣುಕುಗಳೋ? ಇತರ ಪ್ರಯಾಣಿಕರ ನಿರೀಕ್ಷೆಗಳೋ?
ವಿವರಗಳು ಬೇಕಿರಲಿಲ್ಲ ಆತನಿಗೆ.

ಒಮ್ಮೆ ನಿಂತು ಹಿಂದೆ ನೋಡಿದ ಪ್ರಯಾಣಿಕನಿಗೆ ಅರಿವಾಯಿತು… ದೋಣಿ ಮೊದಲಿನಂತಿಲ್ಲ.
ತಾನು ಕೂಡ ಮೊದಲಿನವನಲ್ಲ.
ಕಾಲಾಂತರದಲ್ಲಿ, ಸಮುದ್ರದ ಪಾಠಗಳು ತನ್ನನ್ನೂ, ದೋಣಿಯನ್ನೂ ರೂಪಿಸಿವೆ. ರೂಪಾಂತರಗೊಳಿಸಿವೆ.
ಸಾಗರದ ಮಧ್ಯೆ ತಲುಪಿರುವವನಿಗೆ ಇದಕ್ಕೊಂದು ತೀರವಿದೆಯೇ ಎಂಬುದೂ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ.
ಅಲೆಗಳ ಅಬ್ಬರ ಇಳಿದಿತ್ತೋ? ಅಥವಾ ತಾನೇ ಅದಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಕೊಂಡಿದ್ದೇನೋ?

ಸಾಗರದ ಜಂಜಾಟ ಪ್ರಯಾಣದ ಗುರಿ ಮರೆಸಿದೆ.
ಗುರಿ ಇತ್ತೇ?
ಗುರಿ ಬೇಕಿತ್ತೇ?
ಪ್ರಯಾಣವೇ ಗುರಿಯಾಗಿತ್ತೇ?
ಪ್ರಯಾಣದಲ್ಲಿ ಏಕತಾನತೆಯ ಮಂಕು, ಬೇಸರ.
ದೂರದಲ್ಲಿ, ನಿಶ್ಚಲವಾಗಿ ಕುಳಿತಿರುವ ಅಂಬಿಗ.
ಆತನಲ್ಲಿ ಮಾತನಾಡಿದರೂ, ಚರ್ಚಿಸಿದರೂ, ಜಗಳವಾಡಿದರೂ, ಮುನಿಸಿಕೊಂಡರೂ, ಕೃತಜ್ಞತೆ ಸಲ್ಲಿಸಿದರೂ ಯಾವುದೇ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ ಇಲ್ಲ, ಪ್ರಯೋಜನವಿಲ್ಲ.
ಆತನಿಗಿರಬಹುದಾದ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ಮುಖವಾಡದಂತೆ ಆತನ ಮೇಲೆ ಕಲ್ಪಿಸಿಕೊಂಡು ಪ್ರಯಾಣಿಕನಿಗೂ ಸುಸ್ತಾಗಿದೆ.

ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಆತ ಅಂಬಿಗನೇ?
ತನ್ನ ಹಾಗೆ ಬರೀ ಪ್ರಯಾಣಿಕನೇ?
ಅಥವಾ ಕೇವಲ ಒಂದು ಆಕೃತಿಯೇ?
ಅವನ ನಂಬಿಕೆಯಿಂದಲೇ ಈ ಪ್ರಯಾಣ ಮುಂದುವರಿದಿತ್ತೋ?
ಅಥವಾ ತಾನೇ ದೋಣಿಯನ್ನು ಚಲಾಯಿಸುತ್ತಿದ್ದೆನೋ?
ತಾನೇ ಅಂಬಿಗನೇ?

ಈ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ…
ಈ ನಿಶ್ಚಲ ಸಾಗರದಲ್ಲಿ…
ಪ್ರಯಾಣಿಕ, ದೋಣಿ, ಅಂಬಿಗ…
ಯಾವುದು ಕೂಡ ಆರಂಭದ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿಲ್ಲ.